Weekmenu 4 (25-31 januari)

Ik moet iets bekennen.
Ik heb gelogen.

Mijn vorige weekmenu verliep niet helemaal zoals gepland. Kort nadat ik het op het web gooide, besliste de zus dat het tijd werd dat ze nog eens kwam eten. Ik durfde uiteraard niet weigeren. Ons zaterdagmenu werd dus iets uitbundiger dan de vooropgestelde socca (een soort pannenkoekje van kikkererwtenmeel dat je pizzagewijs kan beleggen). Na wat kookboekgesnuister en een halve dag in de keuken kwam dit op tafel: geroosterde lamskoteletjes met chilipeper en kruiden, kalkoenburgers met courgette, lente-ui en komijn, paprikafrietjes uit de oven, geroosterde wortelen met korianderzaad en knoflook, salade van jonge spinazie, medjooldadels en amandelen, gekneusde krieltjes met appelkappertjes, roze peper en geroosterde knoflook.
Als dessert aten we chocoladeganache uit de oven met pittige hazelnoten en sinaasappelolie. Best een verrassend gerechtje was dat.

Deze week wellicht geen onverwachte wendingen of over-the-top menu’s. De kleinste pottenkijker geeft een verjaardagsfeestje, dus dat vraagt om pannenkoeken. Véél pannenkoeken.

Weekmenu 4 (25-31 januari)

PAKKET: rode ui, aardpeer, witloof, groene pompoen, banaan, clemenvillas

MA: Spaghetti bolognese
DI: Ovenkip met peer en tijm, geroosterde aardappeltjes met verse kruiden
WOE: Hespenrolletjes met witloof en kaassaus
DO: Gebakken aardpeer met balsamico, biefstuk, slaatje
VR: Hamburgers van rode biet en feta, preischeuten, meergranenbroodjes
ZA: Oosterse wraps met kip, witte kool en lente-ui
ZO: Pannenkoeken!

Weekmenu 3 (18-24 januari)

Deze week in ons groentenpakket: bladmosterd. Toegegeven, ik had daar nog nooit van gehoord. Ik veronderstelde dat het iets sla-achtig was met een mosterdsmaakje. Of misschien wel gewoon het blad van een mosterdplant. Het eerste bleek juist te zijn. Volgens het alwetende wereldwijde web heeft het iets weg van rucola, maar dan met een licht mosterdsmaakje. Wij gebruiken het deze week in een slaatje met vijgen en zoete aardappelen. Of dat een goed idee is, zal morgenavond blijken…

Komende zondag maken we ook nog eens “dutch oven bread”. Simpel en o zo mooi. Een dutch oven, dat kent u wel. Het is niet meer dan een gietijzeren kookpot. Waarom dat een dutch oven genoemd wordt, is mij een raadsel. Vertel het mij en ik maak u een pot granola. Echt waar.

Weekmenu 3 (18-24 januari)

PAKKET: bladmosterd, patisson, prei, zoete aardappel, appel, appelsien

MA: Wortellasagne
DI: Slaatje met bladmosterd, vijgen en zoete aardappelen
WOE: Preistoemp met worst
DO: Patissongratin met varkenshaasje
VR: Gevulde tomaten met kruiden
ZA: Socca
ZO: Tomatensoep met “dutch oven bread”

Weekmenu 2 (11-17 januari)

Alweer tijd voor een nieuw menu. Deze week houden we het relatief eenvoudig en halen we nog eens wat klassiekers boven. Gebraden kip, gehaktbrood, chili con carne…
Op maandag hielden we het weliswaar niet zo eenvoudig. Niet dat het echt moeilijk te maken is, maar het valt wellicht toch buiten de categorie “dagelijkse kost”. We ontdekten de “open ravioli met aardpeer en boschampignons” zowat een jaar geleden, tijdens de zoektocht naar vegetarische gerechten voor Dagen Zonder Vlees. De wederhelft was danig onder de indruk. Restaurantkwaliteit, zei hij. Een zéér goed restaurant, verduidelijkte hij nog. Er was alvast iemand gelukkig die avond.

Dit weekend wagen we ons ook nog eens aan pulla en korvapuusti (ofte Finse kardemom- en kaneelbroodjes). Ooit geproefd op een Erasmusbezoekje in Finland, sindsdien staat er ook bij ons elke winter wel eens een grote kom deeg te rijzen. Op een warm plekje naast de verwarming, bij gebrek aan sauna. Het oorspronkelijke recept raakte verloren, helaas. En de vele internetrecepten waren heerlijk, maar nog niet perfect. Gelukkig was daar toen de vriendin die ook op Erasmus ging naar Finland. Ik stuurde ze op queeste naar een goed recept. En ja hoor, sinds een tijdje hebben we weer een pulla-/korvapuustirecept in ons bezit. Van een echte Fin. Yes!
Dit weekend dus de ultieme recepttest. De verwachtingen zijn alvast hoog gespannen.

WEEK 2 (11-17 januari)

PAKKET:     knolselder, landkers, rammenas, rode kool, clemenules, peer
+ aardpeer, champignon, pompoen

MA: Open ravioli met boschampignons en aardpeer
DI: Gebraden kip, rode kool met peer
WOE: Gebakken vis met knolselder en pastinaak, landkers
DO: Chili con carne
VR: Gehaktbrood met tomatensaus en rijst
ZA: Pasta met pesto en pompoen, rammenaschips
ZO: Pulla en korvapuusti

Weekmenu 4-10 januari

De feestdagen zitten er weer op en het nieuwe jaar is alweer goed begonnen. De afgelopen feestperiode was mijn kookinbreng relatief klein. Samen met mijn kleine pottenkijker maakte ik kleine kersttompoezen en appelroosjes voor het kerstfeest en een nogal overdadige kaastaart met karamel en macadamianoten voor oudjaar.

De dagen na de eindejaarsfeesten hielden we het wat minder uitbundig en overdadig op culinair vlak. We verlekkerden ons op toast champignon en pompoensoep, boterhammetjes met ei en versgebakken croissants.
Deze week vliegen we er echter helemaal terug in. Na de hoge vleesconsumptie van de afgelopen weken, houden we het deze week vegetarisch. Starten deden we met gegrilde aubergine met karnemelksaus (juist ja, Ottolenghi) en za’atarbrood, wederom een voltreffer. Ook nog op het menu deze week: wintercouscous, geroosterde butternut, gevulde portobello en nog veel meer…

Een smakelijk jaar gewenst!

Twee weekmenu’s in één klap

De afgelopen dagen waren bijzonder druk. Zo druk dat ik er niet toe kwam iets over de pottenkijkers te vertellen. Bij deze een goedmakertje. Twee weekmenu’s in één klap én een recept op komst. Dat kan toch wel tellen, niet?

Ik ben trouwens bijzonder benieuwd naar wat er de komende (feest)dagen bij u op het menu staat. De klassieke kerstkalkoen is hier helemaal geen klassieker eigenlijk. Hoe zit dat bij u?

Ma – Di – Woe – Do – Vr – Za – Zo

Ma – Di – Woe – Do – Vr – Za – Zo

Weekmenu week 48

Weet u al wat u gaat klaarmaken vanavond? Ik alleszins wel. Al moet ik toegeven dat de inspiratie voor het weekmenu deze week ver te zoeken was. In ons groentenpakket zitten deze week onder andere peterseliewortel en gele raapjes. Peterseliewortel, dat kende ik al. Een geel raapje, daar had ik wel eens van gehoord. Maar ik had er nog nooit eentje in levende lijve ontmoet. Tot nu dus.
Mooie dingen, die gele raapjes. Ze hebben net dezelfde kleur als mijn slaapkamermuren een jaar of 15 geleden.
Het eerste gele raapje vloog samen met de peterseliewortel en 2 overgebleven winterpenen in de stoemp. Een goed idee, bleek dat. Het lot van de overige raapjes, daar moet ik mij nog even over bezinnen.
Deze week staat er onder andere een schaamteloze kopie van de balls&glory gehaktbal met appelmoes op het menu. In hun kookboek vind je wel een recept met stukjes appel, maar geen voor ballen met een appelmoeskern. Een gehaktbal maken rond een hoopje appelmoes, u kan zich wel voorstellen dat dat niet zomaar gaat. En dus probeerde ik de truc met de appelmoesijsblokjes. Want een gehaktbal maken rond een hoopje bevroren appelmoes, dat bleek een koud (ook letterlijk, ja) kunstje te zijn. Hoera voor netjes gebakken gehaktballen met een warm en smeuïge kern van appelmoes!
Hoe die truc met de appelmoesijsblok (prima scrabblewoord trouwens) werkt, dat hoort u één dezer dagen nog van mij.

Maar eerst, sinterklaasbrieven schrijven met de kleine pottenkijkers. Moet ook gebeuren, toch?

Een nieuwe week, een nieuw menu

Gedaan vakantie, hallo nieuwe werkweek!
Afgelopen weekend maakte ik samen met de kleine pottenkijkers (min of meer) gezonde ontbijtmuffins met appel en havermout. We pakten ze netjes in (na het proeven uiteraard) en stopten ze in de diepvriezer, klaar om op drukke schoolochtenden tevoorschijn te toveren. Ook de Japanse pannenkoekjes die we dit weekend maakten waren bedoeld als snel diepvriesontbijtje. Helaas (nouja…) waren de pannenkoekjes overheerlijk en smulden we ze ineens allemaal op met mascarpone en het laatste restje pluktuinbessen.
Les van de dag: wil je je versgebakken pannenkoekjes invriezen, bak ze dan niet wanneer er hongerige pottenkijkers in de buurt zijn.
Vanmorgen was meteen al zo’n drukke schoolochtend en werd de voorraad appelcakejes meteen aangesproken. Al moet ik bekennen dat ik er gisteravond ook al eentje opsmikkelde. Een weekmenu opstellen, daar krijg je immers honger van. En iemand moest toch testen of die diepgevroren cakejes nog steeds even lekker waren, niet?

Ook vanavond staat er een echte kinderfavoriet op het menu. Geen cakejes of pannenkoeken deze keer (al zouden de kleine pottenkijkers daar vast niks op tegen hebben), maar een klassieker van Mary Berry (als je de Great British Bake Off gevolgd hebt, ken je haar ongetwijfeld). Het recept vind je hier.

Wat schaft de pot bij jullie deze week?

Supersnelle tortillapizzaatjes

De herfstvakantie zit er bijna op. Er werd de afgelopen dagen druk gespeeld, geknutseld en hard gewerkt. De grote kleine pottenkijker leerde fietsen zonder wieltjes, de kleinste pottenkijker leerde uit zijn park klimmen. Die eerste prestatie, daar zijn we bijzonder blij mee. Papa’s kinderfietsje doet duidelijk wonderen. Die tweede prestatie, daar waren we iets minder gelukkig mee. Al is het natuurlijk mooi gedaan van de kleinste pottenkijker, zo ongemerkt en zonder vallen z’n park uitklauteren terwijl grote broer en ik druk pizzaatjes aan het versieren zijn.

De tortillapizaatjes zijn een overblijfsel uit het studententijdperk en intussen een groot succes bij onze 5-jarige. Supersnel, superleuk, superlekker.
Het enige wat je nodig hebt zijn tortilla’s (wij eten er elk 3 of 4), een pot tomatensaus (zelfgemaakt kan natuurlijk ook, maar dan is het een iets-minder-snelle tortillapizza) en lekkers om je pizza mee te beleggen (mozzarella, ui, champignon, paprika, ham, salami…).
Het concept is simpel: saus op de tortilla, beleggen, eventueel kruiden en de oven in.
Prima vakantieactiviteit voor kleine koks!

---

Snelle tortillapizzaatjes

Nodig (voor 2 grote en 2 kleine eters):
– 12 tortilla’s
– 1 pot kant-en-klare pastasaus
– 2 bolletjes mozzarella
– beleg (schijfjes courgette, ringetjes ui, plakjes champignon, kappertjes…)
– kruiden (peper, zout, oregano)

Zo maak je het:
Snijd je gekozen beleg in stukjes. Scheur de mozzarella in brokjes.
Spreid de pastasaus uit over de tortilla’s. Laat je helemaal gaan met het beleg.
Bestrooi met mozzarella en kruiden.
Bak in een zo heet mogelijk oven (in ons geval 8 minuten op 230°).

---

Herfst!

De herfst is nu echt wel in het land. Geen ontkomen meer aan. Het groen in onze tuin is haast onmerkbaar getransformeerd in prachtig geel, rood en roestbruin. Ons konijn huppelt niet langer door een frisgroen grastapijt, maar door een kleurrijk bladerdek (Ik ben trouwens tegen het opruimen van afgevallen blaadjes. Te mooi. En misschien te lui, dat ook…). Die overgangsfase tussen zomer en herfst, ik kan daar niet goed tegen. Van september tot oktober zit ik in de ontkenningsfase. Néén, het is niet voorbij, die mooie zomer! Eens de herfst zich weer van zijn mooiste kant laat zien en alles kleurt in de mooiste kleuren, word ik weer blij. Dan kijk ik uit naar gezellige avonden met warme chocolademelk en een boek. Of blaadjes rondschoppen in het bos. Of kastanjes rapen. Of een grote pot soep op het vuur. Ja, eens de herfst er écht is, is alles weer goed.

Samen met die herfst is ook de herfstvakantie in huis gekomen. Ook ik heb wat vrijaf, dus het wordt een relaxte herfstweek. Er staat veel gespeel en geknutsel op de planning, maar uiteraard ook veel gekook.

Op zondagavond werd er naar goede gewoonte terug een weekmenu opgesteld. De koelkastrestjes werden opgelijst, samen met de inhoud van ons groentenpakket deze week. Ons herfstvakantiemenu, dat ziet er zo uit:

Zoals je kon lezen op ons vorige weekmenu, maakten wij afgelopen weekend pompoenfrietjes. Pompoenfrietjes worden hier nogal vlotjes opgesmikkeld. Zeker als ze in een frietzakje zitten. Ze zijn dan ook echt lekker. En makkelijk om te maken bovendien. Pompoenfrietjes kan je kruiden met wat je maar wil. Hier werd het een combinatie van look en kaneel. Dat lees je goed, ja. Look én kaneel. Samen. Dat is een verrassend goede combinatie, weet je. Probeer het zelf maar. Toe maar. Je durft het wel!

---

Pompoenfrietjes uit de oven

Nodig:
– 700g pompoen, geschild en ontpit (ca. 1 kg ongeschild)
– 1 el olijfolie
– 1,5 kl kruiden (1/2 lookpoeder, 1/2 zout, 1/2 kaneel)

Zo maak je het:
Verwarm de oven voor op 180°C.
Snijd de pompoen in dunne frietjes.
Meng olijfolie en kruiden in een grote kom en voeg de frietjes toe.
Schep alles goed door elkaar zodat elk frietje bedekt is met de kruidenolie.
Spreid de frietjes uit op een bakplaat met bakpapier, let erop dat ze niet op elkaar liggen.
Bak ze 10 à 15 min. op 180° (tot ze zacht zijn, prik er even in met een mes of vork om te voelen). Verhoog daarna de temperatuur tot 210° (grill) en laat nog zo’n 5 minuten bakken tot de frietjes krokant worden.

---

Support your local scene

Support your local scene. Dat is wat wij dachten toen we een jaar of 2 geleden een groentenabonnement namen bij het Blauw Kasteel. In het begin waren we tevreden met een klein groentenpakket, maar intussen worden we verblijd met een gemengd groenten-/fruitpakket én een maandelijks aardappel- en uienpakket. Voor ons geen boontjes uit Kenia of spinazie uit het zwoele zuiden dus, maar lekkers uit de buurt. En dat die biogroenten ook dubbel zo lekker smaken, is mooi meegenomen (dat grondwitloof bijvoorbeeld, o dat witloof, gewoon fantastisch is dat!).

Enkele dagen voor het nieuwe pakket er is, komt de samenstelling ervan op de website. En omdat het netjes opgebruiken van de wekelijkse levering al eens wat creativiteit vraagt (wat moet eerst op en wat doe je in godsnaam met…) , is er sinds die tijd ook een weekmenu ten huize Pottenkijkers. Dan nestel ik mij op zondagavond in de zetel met pen, papier en een stapel recepten en maak ik netjes een lijstje. De wederhelft doet dan ook al eens een suggestie, al blijft zijn inbreng vaak bij “iets lekkers”. Juist ja.

Dit is wat wij eten deze week. Een recept hier en daar, dat volgt nog wel.
Trouwens, romanesco, at u dat al eens?